Wat mij betreft, staan we als samenleving voor de uitdaging in verbinding te brengen wat we in onszelf hebben afgesnoerd, verzwegen.
Ik kom van jaren exploreren wat gezondheid en ziekte is /als arts opgeleid en gewerkt.
Ik ervaar dat de kern is dat het eigene verteld wil.
We leven allemaal in hetzelfde krachtenveld.
We raken kwijt dat je via je zintuigen en intuïtie kan ervaren wie je bent, waar je bent, wat voor jou werkt én wat niet.
We raken kwijt dat gezondheid en ziekte komt van tal redenen.
We snoeren af, verzwijgen dát wat doorvoeld wilde voor behoud van jezelf, je levendigheid, je innerlijk weten.
SE zie ik als verzachtende, en toch ook heel krachtige invalshoek naar je eigen lijfelijk verhaal. Verwacht geen quick-fix.
We hebben elkaar nodig. En dat zou heel oké moeten zijn.
Het vertellen van je eigen lijfelijk verhaal vraagt een luisteraar, vraagt ogen die je zien, vraagt vertellen ín contact met de ander.
Het vraagt een ander die je daadwerkelijk horen en zien kan. Talitha kan dat.